18. Ufam Ci

Zeszła na dół i zobaczyła wielkie pobojowisko. Widocznie chłopcy urządzili sobie imprezę.

-No to super-powiedziała sama do siebie, podeszła do kuchni zawalonej brudnymi garami.
-Chłopaki!!!!-zawołała na cały głos, nikt się nie odedzwał, z dezaprobatą pomachała  głową.
Poszła do pokoju swojego chłopaka po cichu weszła. Spał, tak słodko spał.
Ale jeżeli to on wczoraj    się nią tak zaopiekował to nie wiedziała jak ma się przy nim zachowywać.
Stała tak zamyślona kiedy ktoś nagle złapał ją i pociągnął na łóżko.
-Aaaa!-krzykneła, chłopak ją namiętnie pocałował
-Po co do mnie przyszłaś-zapytał gdy skończył
-Chciałam zapytać czy dobrze się wczoraj be ze mnie bawiłeś
-Właściwie nie bawiłem się, prawie całą noc gadałem z twoim bratem-odpowiedział patrząc jej w oczy. Zmieniła się, przestraszyła
-O czym rozmawialiście?-zapytała przełykając slinę-zauważył zdenerwowanie dziewczyny
-Spokojnie-dotknął jej policzka-Kocha cię
-Wiem-odpowiedziała zmieszana
-Nic mi nie powiedział-dziewczyna odetchneła z ulgą-Cande mam wrażenie, że nie masz do mnie zaufania, nie mówisz mi o czymś ważnym a to boli. Mogłabyś mi powiedzieć ja Cię kocham.-powiedział zawiedziony, dziewczyna spuściła głowę a z jej oczu spłyneły dwie łzy
-Ja wiem, że mnie kochasz i uwierz ja czuję do Ciebie to samo. Ale to czego Ci nie mówie
nie jest niczym ważnym. To nic takiego.
-Ty sobie żartujesz?! Ukrywasz coś przede mną, płaczesz w nocy, zmieniłaś się w chłopaka i mówisz, że nic się nie stało?!-zapytał oburzony-Czemu nie chcesz mi powiedzieć?
-Ufam Ci bardziej niż komu kolwiek ale... to boli-powiedziała a z jej oczu pociekły łzy.
Zobaczył to nie chciał by cierpiała ale chciał wiedzieć.-Powiem Ci obiecuje ale jeszcze nie teraz myślę, że już nie długo będę gotowa
-Dobrze, wierzę Ci-powiedział przytulają ja do swojej klatki piersiowej
-Kocham Cię-wyszeptała
-Też Cię kocham-powiedział całując ją w czubek głowy-Jak Ci się  spało?-zapytał zmieniając temat,
uśmiechneła się
-To ty?-zapytała unosząc głowę
-Oczywiście, że ja-przygryzła wargę
-Jesteś kochany-powiedziała całując go w policzek
-Wiem
-A jaki skromny-zeszła z łóżka-Idziemy gdzieś na śniadanie? Tutaj raczej nic nie zjemy chłopaki zostawili niezły bajzel
-Ok a ty dzisiaj nie biegasz?-zapytał podniósł się z pościeli i podszedł do szafy
-Nie dzisiaj mi się nie chce-odpowiedziała
-O co za zmiana zawsze to robisz nawet jak ci się nie chce-westchneła
-Nie czepiaj się-powiedziała kładąc się plackiem na łóżku
-Nie czepiam się, idę do łazinki-wyszedł
Po jakiś 5 minutach ktoś zapukał do drzwi po czym wszedł
-Cande co ty tu robisz-skrzyżowała ręce
-Cody czemu gadasz z moim chłopakiem o moich sprawach?-zapytała zła, usiadł koło niej i objął ramieniem
-Kochanie on powinien wiedzieć
-Ale ja nie jestem juz małą dziewczynką. Sama umiem sobie radzić.
-Dla mnie zawsze będziesz moją małą siostrzyczką, a po za tym musiałem go skontrolować.
Nie pozwolę aby moja jedyna siostryczka chdziła z jakimś pajacem.-zaśmiała się
-I co? Przeszdł test?
-Tak pozwalam ci z nim chodzić
-Bardzo dziękuje-powiedziałą i wyszła z pokoju
-Bądźcie w domu o 16 mam dla Ciebie niespodziankę
-Ok
-O Facu idziemy?-zapytała gdy się na niego natkneła
-Tak chodźmy-złapał ją za rękę i poszli
Około odziny 16 para pojawiła się w domu, spędzili ze sobą piękne chwile najchętniej by nie wracali
ale Cande nalegała więc przyszli.
-No jesteście!-krzyknął Cody-Facu jedziesz z nami?
-A gdzie?-zapytał
-Niespodzianka
-Ok-wsiedli do samochodu, nie jechali długo.
Cody zatrzymał się na dworcu
-Co tu robimy?-zapytała Cande
-Nic Ci nie powiem, chodźcie-poszli na peron 2 właśnie przyjechał pociąg.
A z niego wysiedli ludzie
-...


No hey!!
Ten rozdział to kompletna beznadzieja!! jak ja mogłam napisać coś takiego?!
Macie trzy rozwiązania
1. Możecie mnie zabić
2. Możecie utopić
3. Jak to mówiłam gdy byłam mała zastrzelić i zakopać w piaskownicy
Wybór należy do was.
A teraz do rzeczy chciałabym zaprosić was na mojego bloga
http://caxiinietylko.blogspot.com/
Pytanka:
1. Co to za niespodzianka
2. Kto przyjedzie pociągiem?
To wszystko
Do nestępnego!